به نقل از «عصر ایران»

نقدی بر آنچه در دانشگاه خواجه نصیر گذشت: فرصت های گفت و گو را توسعه دهیم

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۵۶۹۱۷

عصر ایران - روز دوشنبه سخنگوی دولت به دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی رفته بود تا هم سخنان و مطالبات دانشجویان معترض را بشنود و هم با آنها سخن بگوید.

این دومین حضور علی بهادری جهرمی در دانشگاه ها، بعد از ناآرامی های اخیر است. در هر دو حضور نیز تعدادی از دانشجویان با شعارهایی علیه او مانع از اجرای بی تنش جریان گفت و گوهای دو طرفه شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این باره نکات زیر قابل تامل است:

1 - خشم دانشجویان، قابل درک است. از نظر آنها، رئیس جمهور فعلی در یک انتخابات غیر رقابتی به پیروزی رسیده است و در یک سال گذشته، عملکردی بر خلاف وعده هایش داشته است که از آن جمله می توان به ادامه کاهش ارزش پول ملی، بن بست در مذاکرات هسته ای، گزینش دولتمردان از حلقه ای محدود و این اواخر هم محدودیت های اینترنتی اشاره کرد. 

همچنین رفتارهای غیراصولی و زننده ای که در یک ماه اخیر با دانشجویان شده است، آتش این خشم را شعله ورتر ساخته است.

بدیهی است وقتی نه رئیس جمهور با دانشجویان نشست و برخاست می کند و نه وزرا گوش شنوایی برای آنها هستند، وقتی یک نفر از دولتمردان را از نزدیک می بینند، تمام عصبانیت خود را متوجه او کنند و بر سرش فریاد کشند. 

2 - این که در فضای به شدت معترض و ضد دولتی دانشگاه ها، یک مقام دولتی جرأت کند و بین دانشجویان برود و با آنها سخن بگوید و سخنان و حتی شعارهای تند آنها علیه خودش را بشنود، اساساً ستودنی است. 

ای کاش این گفت و شنودها زودتر و جدی تر و فراگیر تر شکل می گرفت تا فضای تعاملی بهتری فراهم می آمد. با این حال، در جامعه بی گفت و گوی امروز، همین که یک دولتمرد پیشقدم شده و حتی بعد از برخورد نامناسبی که با او در دانشگاه قبلی شد، به دانشگاه بعدی می رود و با گشاده رویی سخن می گوید و می شنود، اتفاق فرخنده ای است، مشروط بر این که مستمر باشد و  نیز "آزادی بیان و بعد از بیان" منتقدان تضمین شود.

3 - اگر فردی با شوکر و چوب و چماق وارد دانشگاه شود و با دانشجویان برخورد فیزیکی کند و دانشجویان نیز به او فحاشی کنند، کسی نمی تواند نقدی وارد بر رفتار دانشجویان بی دفاع، داشته باشد. 

اما وقتی کسی برای گفت و گو می رود، اگر همان رفتاری که با مهاجمان می شود درباره او تکرار شود، این بار می توان  دانشجویان را نقد کرد. البته همان گونه که ذکر شد رفتار دانشجویان قابل درک است ولی این قابل درک بودن، به معنای موجه بودن نیست. منطقی نیست که هم علیه کسی که با "چماق" وارد دانشگاه شده شعار داد و هم دقیقاً همان شعار را علیه کسی که با "سخن" وارد شده است، سر داد. اصلاً کل دعوا بر سر این است که باید "سخن و منطق و احترام" ،جایگزین چماق و زورگویی و بی حرمتی شود.

بررسی سخنان بهادری جهرمی - که جزو اصولگرایان میانه رو و عاقل است - نشان می دهد که او در این دو دانشگاه، با نهایت ادب و احترام سخن گفته است. ممکن است تمام یا بخشی از حرف هایش توسط مستمعین پذیرفته نشود ولی این دلیل نمی شود کسی که با رعایت استانداردهای گفت و گو، سخن می گوید و از معترضان هم دعوت می کند پشت تریبون بیایند و حرف هایشان را بگویند و حتی شعار دهندگان علیه خود را بخشی از جامعه نخبه دانشگاهی می خواند و نیز واکنشی منفی علیه کسی که بر رویش آب می پاشد نشان نمی دهد و حتی شعار "زن، زندگی، آزادی" را تکرار و تجلیل می کند، با رفتار خارج از انصاف و نزاکت مواجه شود.

اگر نشود در دانشگاه و برای دانشجویان با حفظ حرمت ها سخن گفت و متقابلاً نشود در همان محیط حرف های دانشجویان را شنید، پس کجا می توان؟! اگر دانشجو و سخنگو نتوانند حرف های یکدیگر را بشنوند، پس چه کسانی در این جامعه توان گفت و گو دارند؟
فراموش نکنیم درشتی با افراد میانه رو و مُبادی آداب، حاصلی جز تقویت تندروهای بی اخلاق نخواهد داشت.

اگر در سخنان سخنگوی دولت، اندک بی حرمتی وجود داشت و مثلاً مانند برخی خطیبان و رسانه های تندرو که نابخردانه، معترضان را تحقیر می کنند در سخنانش ردی از بی ادبی بود، این چند سطر شایسته نگارش نبود ولی حال که باید بر سبیل انصاف، باید بر نیک سخنی و نیک رفتاری سخنگو در دانشگاه صحه گذاشت، این سوال مطرح است که معترضان امروز که حتی اجازه نمی دهند یک تریبون آزاد در دانشگاه شان برگزار شود، اگر فردا، آن سوی میز باشند و مثلاً سخنگوی دولت شوند، به اندازه سخنگوی فعلی، به دیگران مجال سخن خواهند داد؟

تعارف نکنیم! بسیاری از ما دیکتاتوری درون خود داریم که اگر مجال بروز یابد، در نشنیدن دیگران و لگدمال کردن حقوق شان، تردید نخواهد کرد. فرقی هم نمی کند که پدر باشیم یا همسر یا معلم یا دانشجو یا پلیس یا نماینده مجلس یا وزیر و ... . مادام که این دیکتاتور درونی را مهار نکنیم، از گفت و گو استقبال نخواهیم کرد. این اتفاقی است که درباره بسیاری از مسوولان ما رخ داده است و ریشه مشکلات اخیر نیز دقیقاً همین است. 

4 - در جامعه ایران که به شدت از بی گفت و گویی رنج می برد، باید فرصت های گفت و گو را مغتنم شمرد و آنها را توسعه داد؛ حتی کسی که در سودای تغییر نظام است، باید بداند که حتی در فرض تحقق هدفش نیز باز این سرزمین و مردمانش نیازمند گفت و گو هستند. 
نمی توان با قتل گفت و گو به استقبال آینده درخشان رفت ؛ مخاطب این جمله ، بیش از آن که دانشجویانی باشند که به ویژه در این ایام رنج های فراوان و غیر منصفانه ای بر آنها تحمیل شده است، مسوولانی هستند که تصور می کنند چون عناوین حکومتی دارند، باید یکسره زبان باشند و هرگز نشنوند.  
اگر امروز می بینیم که دانشجوی عصبانی تمایلی به شنیدن ندارد و آن را هر چند غیر قابل قبول ولی کاملاً قابل درک می شماریم، تمایل به نشنیدن از سوی مسوولان، نه قابل قبول است و نه حتی قابل درک. 

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: قابل درک گفت و گو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۵۶۹۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دهقانی: نظام مالکیت فکری کلید توسعه عادلانه فناوری است

معاون علمی رئیس جمهور معتقد است "مالکیت فکری" برای عدالت ضروری است. این نظام مالکیت فکری به پدیدآورندگان فناوری حق می‌دهد تا از دستاوردهای خود سود ببرند و در عین حال، دیگران نیز می‌توانند از این دستاوردها استفاده کنند. - اخبار اجتماعی -

دکتر روح‌الله دهقانی فیروزآبادی؛ معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری، در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم پیرامون موضوع مالکیت فکری در ایران، به نقش دوگانه‌ فناوری در تشدید یا کاهش شکاف‌های طبقاتی  اشاره کرد و گفت: فناوری، همچون تیغی دو لبه، می‌تواند شکاف‌های طبقاتی را عمیق‌تر کند و یا در جهت عدالت و توسعه‌ آن به کار گرفته شود.

دهقانی فیروزآبادی در ادامه، دسترسی به منابع علمی را به عنوان نمونه‌ای از این دوگانگی مطرح کرد و تصریح کرد: پیش از ظهور اینترنت، دسترسی به منابع علمی نظیر کتاب‌ها، مقالات و ... محدود به قشر خاصی از جامعه بود. این امر به دلیل هزینه‌ بالا و نیاز به ارتباطات و مجوزهای خاص، مانع از بهره‌مندی بسیاری از افراد از این منابع ارزشمند می‌شد اما امروز به واسطه فن‌آوری اینترنت، دسترسی همه مردم و فرصت دسترسی همه مردم برای رسیدن به یک اطلاعات، تقریباً فراهم است.

معاون علمی رئیس‌جمهور گفت: ما عدالت را ترویج فرصت‌های برابر برای تمام افراد جامعه در جهت کسب و کار و خلق ارزش می‌دانیم؛ اگر بتوانیم در هر زمینه‌ای فرصت‌های برابر را برای افراد فراهم کنیم، آنگاه می‌توانیم مدعی داشتن جامعه‌ای عدالت‌محور باشیم.

.

وی ادامه داد: هر فرد با توجه به توانایی‌ها و استعدادهای خود می‌تواند از این فرصت‌های برابر بهره‌مند شود. اینترنت نمونه بارز و زمینه‌ای عمومی برای بهره‌مندی یکسان همه افراد از فرصت‌ها است.

فرهنگ‌سازی و گفتمان‌سازی پیش‌شرط اجرایی شدن "قانون مالکیت فکری" است

دهقانی اظهار کرد: در مقابل، همین فناوری اگر به مثابه ابزاری برای انحصار و سلطه به کار گرفته شود، می‌تواند به ابزار سیطره و قدرت تبدیل شود. بدین معنا که عده‌ای خاص در یک جامعه یا جامعه جهانی که از این ابزار برخوردار باشند، می‌توانند نسبت به سایرین برتری یافته و این امر مغایر با عدالت است.

معاون علمی رئیس‌جمهور با اشاره به تمایز علم و فناوری، بر لزوم حمایت از حقوق پدیدآورندگان فناوری تأکید کرد. 

وی بیان کرد: ایجاد نظام مالکیت فکری کارآمد و تشویق فناوران به ثبت و عرضه دستاوردهای خود در قالب نظام‌مند و عادلانه، دو مزیت کلیدی دارد: فایده اول این است که ارزش‌های پدیدآورندگان یک اثر حفظ می‌شود و فایده دوم این است که جامعه مخاطب آن و جامعه یک کشور می‌تواند فرصت‌های خوبی برای دسترسی به آنچه که دیگران بدست آوردند داشته باشد.

دهقان بر اهمیت برقراری یک نظام مالکیت فکری عادلانه تأکید کرد و گفت: چنین سیستمی می‌تواند مشوقی برای پدیدآورندگان، به‌ویژه در حوزه فناوری، باشد تا در چارچوب این نظام فعالیت کنند. این امر نه تنها به حفظ ارزش‌ها و قدردانی از تلاش‌ها منجر می‌شود، بلکه زمینه را برای به اشتراک‌گذاری عادلانه این دستاوردها با سایر جوامع در یک نظام ارزشی عادلانه فراهم می‌کند.

معاون علمی رئیس جمهور خاطرنشان کرد: نظام مالکیت فکری بستری را فراهم می‌کند که 10 جامعه با یکدیگر همکاری کنند، دستاوردهای خود را به اشتراک بگذارند و از طریق یک سیستم ارزش‌گذاری عادلانه، از نوآوری‌ها و اختراعات یکدیگر بهره‌مند شوند.

دهقانی با تأکید بر اهمیت شکل‌گیری مباحث مالکیت فکری در کشور، خواستار پیگیری جدی این موضوع از سوی کل اکوسیستم شرکت‌های دانش‌بنیان شد.

وی تأکید کرد: این شرکت‌ها باید با سازوکارها و دستورالعمل‌های مربوطه آشنا شده و از آنها در جهت حفظ منافع خود استفاده کنند.

وی همچنین حضور فعال در نشست‌ها و مباحث تخصصی را برای ارائه نظرات و دیدگاه‌ها و در نهایت، شکل‌گیری نظامی پخته‌تر، کامل‌تر و بی‌نقص‌تر در حوزه مالکیت فکری را ضروری دانست.

دهقانی گفت: از همه شرکت‌های دانش‌بنیان و فعالان حوزه توسعه فن‌آوری دعوت می‌کنم که دراین نشست شرکت کنند و نظرات و نکات خود را مطرح کنند.

انتهای پیام/